Mario

Mario kent Orpheus sinds 2006. Hij werd destijds door zijn vrouw uit de kast getrokken en ging op zoek naar hulp. Via internet kwam hij op de website van Orpheus terecht en besloot als bezoeker naar een open avond te gaan.

“Achteraf wist ik eigenlijk al vanaf mijn twaalfde dat ik op mannenn val”, vertelt Mario. “Toen ik een jaar of twintig was, kwam ik al eens uit de kast en werd er door mijn pleegouders er net zo hard weer ingetrapt. Vervolgens durfde ik 37 jaar lang aan niemand meer te vertellen wat mijn geaardheid is. Totdat mijn vrouw vermoedens kreeg en mij op mijn 57ste uit de kast trok. De eerste keer dat ik in Noord-Holland naar een open avond ging, kwam mijn vrouw mee. Samen hadden wij hier ontzettend veel aan. We kregen steun en ik leerde ervan. Vooral dat ik echt mocht zeggen hoe en wie ik ben. De herkenning en ook de erkenning waren belangrijk voor mij. Net als de sfeer, bijna als een huiskamer; het was een veilige haven. Ook van de andere aanwezigen, die met dezelfde problemen worstelden, leerde ik veel. Natuurlijk wist ik wel dat ik niet de enige ben die zo is, maar ervaren is anders dan weten. Op een gegeven moment vond mijn vrouw dat ze niets meer haalde op zo’n avond en stopte. Ik ben doorgegaan. Niet dat ik er nog wat haalde, eerder in een brengende rol.

Mario is bestuurslid geweest en nog steeds enthousiast vrijwilliger. Hij verzorgt de open avonden van Den Haag en Haarlem. “Uiteindelijk heeft het hulpverlenen bij Orpheus me nóg meer gebracht dan het hulp zoeken. Het geeft energie om mensen verder te kunnen helpen. Bijvoorbeeld tijdens het mannenweekend of aan de telefoon. De gouden regel hierbij is: “Wij sturen niemand, maar proberen iedereen een eigen oplossing te laten vinden.”